رنگ ضد حریق اسکلت فلزی : اگرچه که فولاد مصالح ساختمانی بسیار سختی است و کاربرد زیادی در ساختمان های سرتاسر کشور دارد اما قدرت آن با گرمای شدید آتش به چالش کشیده میشود.اگر آتش سوزی اتفاق بیفتد تنها چند دقیقه طول میکشد تا فولادی که محافظت نشده استحکام خود را از دست بدهد.به همین دلیل فولاد برای داشتن مقاومت بالا به رنگ مقاوم در برابر آتش نیاز دارد.پوشش نسوز یا ضد حریق نوعی پوشش است که میتوانید روی سطح اعمال کنید تا از حوادث آتش سوزی جلوگیری شود.
رنگ ضد حریق یا همان پوشش مقاوم در برابر حریق عمدتا برای واکنش به آتش برای کند کردن و مهار احتراق مواد قابل اشتعال استفاده میشود.این رنگ اغلب بر اساس ساختار و خواص شیمیایی به دسته هایی تقسیم میشود.به طور کلی بازدارنده های شعله بر اساس اینکه حاوی کلر،فسفر یا نیتروژن هستند گروه بندی میشوند.
رنگ نسوز با روش حفاظت در برابر آتش طبقه بندی میشود.هر یک از این پوشش ها بر اساس مدت زمانی که محافظت در برابر آتش را برای 30،60،90 یا 120 دقیقه ایجاد میکنند تقسیم میشوند.مقرارت هر ساختمان نیاز به زمان متفاوتی دارد که به نوع ساختمان بستگی دارد.
این رنگ با آزاد کردن گاز ضد حریق در هنگام گرم شدن عمل میکند و از پخش شعله در سطح جلوگیری میکند.استفاده از رنگ های مقاوم در برابر حریق برای سازه های فولادی کمتر رایج است زیرا دارای خواص مشابه با رنگ متورم نیست.
رنگ تشدید کننده از بستر فولادی خود با ایجاد یک لایه عایق بین فولاد و آتش محافظت میکند.وقتی فولاد در معرض گرمای آتش قرار میگیرد واکنش داده و رنگ متورم تا 50 برابر ضخامت خود منبسط میشود.این رنگ پوشش اصلی مورد استفاده برای فولاد و اسکلت فلزی است.
رنگ های متورم و تشدید کننده فولاد به دو گروه عمده تقسیم میشوند لایه نازک و پوشش ضخیم.مواد لایه نازک بر پایه حلال یا آب هستند و عمدتا برای جلوگیری از آتش سوزی در ساختمان استفاده میشوند.پوشش های ضخیم تر نیز در ابتدا برای صنایع فراساحلی و هیدروکربنی و سپس برای استفاده در ساختمانها اصلاح شدند.
رنگ با پوشش ضخیم عمدتا ضخامت بیشتری نسبت به پوشش های نازک دارد و بر پایه اپوکسی است.از این مواد که ابتدا برای استفاده در آتش های هیدروکربنی استفاده میشود امروزه در محیط های سخت نگهداری میکنند که لایه های نازک در این محیط ها کارایی ندارند.
رنگ ضد حریق لایه نازک برای سیستم های فولادی دارای سه جزء پرایمر،پوشش پایه و پوشش سیلر است.این رنگ معمولا 30،60 و 90 دقیقه استفاده میشود.یک پوشش با ضخامت یک میلی متر در آتش تا حدود 50 میلی متر گسترش پیدا میکند.این پوشش ها هم بر پایه آب و هم بر پایه حلال موجود هستند.
برای فولاد این به دمای بحرانی مرتبط است که به عنوان دمایی تعریف میشود که در آن ظرفیت باربری با اثر بار های اعمال شده برابر میشود.(بنابراین عنصر فولادی بسیار نزدیک به فروپاشی است)دمای بحرانی فولاد از 350 درجه سانتی گراد تا 750 درجه سانتی گراد متغیر است.اما عمدتا از 500 تا 620 درجه سانتی گراد است.
کلاس A : امتیاز پخش شعله 0-25 ،مقاومت عالی در برابر آتش
کلاس B : امتیاز پخش شعله 26-75 ،مقاومت متوسط در برابر آتش
و کلاس C : امتیاز پخش شعله 76-200 ،مقاومت سبک در برابر آتش
تصمیم گیری در مورد مطابقت با طبقه بندی کلاس A،B یا C توسط افسر مقررات ساختمان یا معمار شما تعیین میشود.
کار با رنگ مقاوم در برابر آتش سوزی مستلزم رعایت دقیق دستورالعمل های سازنده است.بنابراین لایه پوششی دوام بیشتری دارد و حداکثر ایمنی ساختار را هنگام گرم شدن تضمین میکند.
سازه های فلزی بسیار آسیب پذیر هستند و به راحتی واکنش میدهند.بنابراین باید از خطرات آتش سوزی محافظت شوند.برای اینکار باید سازه های فلزی مثل پل ها و ساختمان های فلزی را با این پوشش عایق کرد.استفاده از این پوشش باعث میشود که میله های فولادی مستحکم و کارآمد تر شوند.علاوه بر این سازه ها در برابر موقعیت های خطرناک حفظ میشوند.
ابتدا سطح کار را از هرگونه گرد و غبار و آلودگی پاک کنید.اگر سطح کار شما از قبل رنگ خورده شده است با استفاده از ساب و سندبلاست رنگ های قدیمی را پاک کنید.هرگونه ترک بر سطح کار باید با استفاده از بتونه پر شود.در انتها پوشش را میتوانید با استفاده از غلتک و یا ایرلس اجرا کنید.ضخامت لایه ی اجرا شده نباید بیش از یک میلی متر باشد.
رنگ با دمای بالا برای فلز برای ارائه خواص ضد حریق طراحی نشده است اما میتواند در دودکش های صنعتی و کاربرد های ذوب فولاد استفاده شود.این پوشش ها با دمای بالا به شعله ها واکنش نشان نمیدهند و نمیتوانند از گسترش سطح شعله جلوگیری کنند.
رنگ ها باید بر اساس دستورالعمل های سازنده نگهداری و مجدد پوشش داده شوند.اکثر رنگ های مقاوم در برابر آتش با توجه به رتبه آتش ASTM بین 30 تا 120 دقیقه دوام می آورند.
پوشش های متورم مقاومت در برابر آتش را برای اعضای فولادی ایجاد میکنند.پوشش های متورم میتوانند تا 100 برابر ضخامت اصلی خود منبسط شوند و با ایجاد یک مانع بین عنصر فلزی و آتش مقاومت بیشتری ایجاد کنند.
پوشش های متورم پر کاربردترین روش حفاظت سازه فولادی در استاندارد های بریتانیا هستند.آنها حاوی موادی هستند که به دمای بالا واکنش میدهند.هنگامی که مواد در معرض آتش قرار میگیرند چگالی مواد را به شدت افزایش میدهند.این یک لایه حفاظتی اضافی برای فولاد فراهم میکند.
با اینکه اسکلت فلزی ذوب نمیشود اما زمانی که در معرض دمای بالا قرار میگیرد تغییر شکل داده و استحکام خود را از دست میدهد.فولادی که ضد حریق میشود به حفظ شکل ساختمان در حین آتش سوزی کمک میکند به این ترتیب افراد بیشتری میتوانند بدون آسیب فرار کنند.